Καθηγητής
Ο Ορέστης Ιατρίδης υπήρξε από τους πρώτους καθηγητές που στελέχωσαν την εκπαιδευτική ομάδα του Κολλεγίου Ανατόλια στη Θεσσαλονίκη. Όταν το Κολλέγιο μεταφέρθηκε στις νέες του εγκαταστάσεις, ο Ιατρίδης ανέλαβε τη διεύθυνση του οικοτροφείου. Όταν το 1941 ο Πρόεδρος Riggs αναγκάστηκε, λόγω πολέμου, να φύγει από την Ελλάδα, ανέθεσε την ευθύνη για την κατάσταση του Ανατόλια σε μια επιτροπή αποτελούμενη από τρία μέλη του προσωπικού: τον Ορέστη Ιατρίδη, τον Πρόδρομο Εμπέογλου και τον Γεώργιο Μάρκογλου. Ο Ιατρίδης, ο οποίος είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του προέδρου ως διευθυντής του οικοτροφείου αρρένων, ως δάσκαλος και ως σύμβουλος και μεταφραστής, όταν τον συνόδευε για δουλειές στις ελληνικές αρχές, διορίστηκε προσωρινός διευθυντής του Ανατόλια. Όταν οι διπλωματικές αρχές των ΗΠΑ έκλεισαν τα γραφεία τους και αποσύρθηκαν από τη Θεσσαλονίκη, ο Γενικός Πρόξενος Johnson παρέδωσε σε εκείνον τους τίτλους ιδιοκτησίας του Ανατόλια. Μαζί με την οικογένειά του και σε συνεργασία με τον καθηγητή εικαστικών Γιώργο Παραλή, κατάφεραν να μεταφέρουν και τελικά να διασώσουν μέρος της βιβλιοθήκης και του εξοπλισμού του Κολλεγίου Ανατόλια από τη γερμανική κατοχή. Μια σημαντική πρωτοβουλία του Ιατρίδη, με τη συμμετοχή της επιτροπής που όρισε ο Πρόεδρος Riggs και με τη συνεργασία άλλων καθηγητών του Ανατόλια, ήταν η ίδρυση ενός προσωρινού ελληνικού σχολείου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Το νέο σχολείο ονομάστηκε Αδαμάντιος Κοραής και παρείχε στους μαθητές μια εκπαίδευση κατά τα πρότυπα του Ανατόλια, ενώ στους καθηγητές και το προσωπικό εξασφάλιζε τα προς το ζην. Ο Ορέστης Ιατρίδης συνέχισε ως ανώτερος σύμβουλος του προέδρου και καθηγητής μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1962.