Η Λία Μανίδου, απόφοιτη του 1976, ξεκίνησε να εργάζεται το 1986 στο Κολλέγιο Ανατόλια ως καθηγήτρια Χημείας και διετέλεσε Διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου από το 1998 έως το 2016, όταν και συνταξιοδοτήθηκε.

Η εξαιρετική κατάρτισή της, το ισχυρό εκπαιδευτικό της υπόβαθρο, καθώς και η συμπεριφορά και η στάση της μέσα και έξω από τη σχολική αίθουσα, την κατέστησαν μία από τις πιο αγαπητές καθηγήτριες, τόσο από τους μαθητές και τις μαθήτριες όσο και από τους συναδέλφους της.

Ως άνθρωπος, εκπαιδευτικός και από τη θέση της Διευθύντριας, υπηρέτησε με πίστη και αφοσίωση το σχολείο. Υποστήριξε θερμά τις εκπαιδευτικές καινοτομίες και διαχειρίστηκε σημαντικές αλλαγές στη σχολική ζωή του Κολλεγίου Ανατόλια με μετριοπάθεια, αποτελεσματικότητα και τη χαρακτηριστική ήρεμη δύναμη που τη διέκρινε. Ήταν πάντα δίπλα στους μαθητές και τις μαθήτριες που αντιμετώπιζαν δυσκολίες, είτε ακαδημαϊκές είτε στο σχολικό τους περιβάλλον, και προσπαθούσε να εμφυσήσει τις αξίες και τα ιδανικά του σχολείου. Παράλληλα, προέτρεπε τα παιδιά να αναζητήσουν δικούς τους τρόπους για να υποστηρίξουν το σχολείο και την πρωτοβουλία δημιουργίας ενός Μουσείου Φυσικών Επιστημών στο Ανατόλια.

Μετά τη συνταξιοδότησή της, συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε εθελοντική βάση, συμμετέχοντας τιμητικά στο Administrative Council του Anatolia High School και αναλαμβάνοντας τον ρόλο της μέντορα για τους νέους εκπαιδευτικούς. Η συνταξιοδότησή της συνέπεσε χρονικά με τη δημιουργία νέων καινοτόμων χώρων στο Κολλέγιο Ανατόλια, όπως το Κέντρο Πράσινης Εκπαίδευσης στη Νησίδα Καινοτομίας, το οποίο οι δωρητές Σταύρος και Λορέττα Κωνσταντινίδη αφιέρωσαν στη Λία Μανίδου, τιμώντας το έργο και την αφοσίωσή της στο σχολείο.

Απόφοιτη του Κολλεγίου Ανατόλια του 1954, η Αλίκη Στογιάννου σπούδασε Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και, αμέσως μετά την αποφοίτησή της, επέστρεψε στο σχολείο που τόσο αγαπούσε, εντασσόμενη στο διδακτικό του προσωπικό. Υπήρξε μια θρυλική φιλόλογος του Κολλεγίου, που υπηρέτησε με πάθος και αφοσίωση.

Παθιασμένη με τη διδασκαλία της λογοτεχνίας, εξαιρετικά μεθοδική και μεταδοτική στην Ιστορία, και προοδευτική στην Αγωγή του Πολίτη, η Αλίκη Στογιάννου άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της ως διδάσκουσα. Κατά τη διάρκεια της χούντας, όχι μόνο επέτρεπε, αλλά απαιτούσε τη χρήση της δημοτικής γλώσσας στην τάξη, ενισχύοντας την κριτική σκέψη των μαθητών της.

Με αποφασιστικότητα κατέρριπτε τους νεοελληνικούς μύθους, αναλύοντας ποιήματα και πεζά με έμπνευση, χιούμορ και πλήθος ανέκδοτων ιστοριών. Η διδασκαλία της άνοιγε έναν κόσμο γεμάτο όρεξη για μάθηση, πλούσιο σε γνώσεις και εμπειρίες. Το μάθημά της αποτελούσε μια απολαυστική εμπειρία που χαράχτηκε ανεξίτηλα στις καρδιές και το μυαλό των μαθητών της.

Η Αναστασία Γερακοπούλου Βαφοπούλου γεννήθηκε στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας και, σε μικρή ηλικία, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Ανατόλια το 1934. Το 1945, με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου, ταξίδεψε στην Αγγλία για να συνεχίσει τις σπουδές της. Το 1946 παντρεύτηκε τον Γεώργιο Θ. Βαφόπουλο, έναν από τους σημαντικότερους ποιητές και ευεργέτες της Θεσσαλονίκης.

Το 1952 ίδρυσε το «Πρότυπο Ίδρυμα Αγγλικών Σπουδών Βαφοπούλου», το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία στην εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας στη Θεσσαλονίκη, προετοιμάζοντας μαθητές και μαθήτριες για την εισαγωγή τους στο Κολλέγιο Ανατόλια.

Η Αναστασία Γερακοπούλου Βαφοπούλου διατήρησε στενούς δεσμούς με το Κολλέγιο Ανατόλια και το στήριξε με πολλούς τρόπους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της. Ιδιαίτερα σημαντική υπήρξε η συμβολή της μέσω γενναιόδωρων οικονομικών δωρεών, που ενίσχυσαν το έργο και την αποστολή του Κολλεγίου, αποτελώντας παράδειγμα αφοσίωσης και προσφοράς στην εκπαιδευτική κοινότητα.

Ο John Pappajohn, γεννημένος στην Ελλάδα, ήταν μόλις εννέα μηνών όταν μετανάστευσε με τη μητέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να συναντήσουν τον πατέρα του που ήταν ήδη εγκατεστημένος στην Αϊόβα. Επιχειρηματίας από φύση, ο Pappajohn άρχισε να εργάζεται από νεαρή ηλικία και σύντομα εξελίχθηκε σε έναν από τους πρώτους και πιο επιτυχημένους venture capitalists των Ηνωμένων Πολιτειών – επενδυτές που παρέχουν κεφάλαια σε αναδυόμενες εταιρείες. Ακόμη και στα 90 του χρόνια, ο Pappajohn παρέμενε ενεργός, δουλεύοντας στο γραφείο του στο Des Moines επτά ημέρες την εβδομάδα, με την ίδια αστείρευτη ενέργεια που του επέτρεψε να ιδρύσει πάνω από 100 εταιρείες κατά τη διάρκεια μιας καριέρας που ξεπερνά τα 50 χρόνια.

Ωστόσο, ο Pappajohn έθετε πάντα στόχους που ξεπερνούσαν την επαγγελματική επιτυχία. Ένας στενός του φίλος είχε πει κάποτε ότι ο Pappajohn έβγαζε χρήματα μόνο για να μπορεί να τα δωρίζει. Αυτό επιβεβαιώνεται από τη φιλανθρωπική του δράση, καθώς ο ίδιος και η σύζυγός του Mary προσέφεραν γενναιόδωρα σε κοινωφελείς σκοπούς παγκοσμίως, με ιδιαίτερη αγάπη για την ανώτατη εκπαίδευση και τις τέχνες. Η ηγετική του παρουσία και η γενναιοδωρία του ήταν ιδιαίτερα εμφανείς στο Κολλέγιο Ανατόλια, όπου υπηρέτησε ως Έφορος, παρέχοντας καθοδήγηση και οικονομική υποστήριξη. Μαζί με τη Mary, υποστήριξαν θερμά το ACT, τόσο μέσα από το Πρόγραμμα Υποτροφιών του, όσο και με τη δημιουργία του ετήσιου διαγωνισμού επιχειρηματικών ιδεών John and Mary Pappajohn Business Competition.

Ο Michael S. Dukakis εξελέγη τρεις φορές Κυβερνήτης της Μασαχουσέτης και ήταν υποψήφιος των Δημοκρατικών για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών το 1988. Υπήρξε επί πολλά έτη θερμός φίλος του Κολλεγίου Ανατόλια, προωθώντας το έργο του στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1986, στο πλαίσιο του εορτασμού των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κολλεγίου στη Μερζιφούντα, ανακήρυξε την «Ημέρα Κολλεγίου Ανατόλια» στην Κοινοπολιτεία της Μασαχουσέτης.

Αργότερα, με δική του προτροπή και έμπρακτη συνεισφορά, ιδρύθηκε στο ACT το Michael and Kitty Dukakis Center for Public and Humanitarian Service (Dukakis Center), ένα από τα τρία κέντρα εξωστρέφειας του ACT, με στόχο να εμπνεύσει τους νέους και να κινητοποιήσει το ενδιαφέρον τους για τα κοινά.

Τον Σεπτέμβριο του 1999, ο Michael Dukakis παραβρέθηκε στα εγκαίνια του Dukakis Center στο ACT και εκφώνησε την εναρκτήρια ομιλία. Μαζί με τη σύζυγό του Kitty Dukakis, έχουν επισκεφθεί το ACT του Κολλεγίου Ανατόλια σε τρεις περιπτώσεις, μεταξύ των οποίων και τον Μάιο του 2010, για να παρακολουθήσουν την τελετή μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος.

Η Άλκη Κυριακίδου Νέστορος, απόφοιτη του 1953, υπήρξε μια διακεκριμένη προσωπικότητα στον χώρο της κοινωνιολογίας και της λαογραφίας. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), και το 1956-57 παρακολούθησε σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες, με υποτροφία, στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια.

Ως κορυφαία καθηγήτρια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, η Άλκη Κυριακίδου Νέστορος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του νεοσύστατου τότε SBALA (σημερινό ACT). Με τη διδασκαλία της στο μάθημα της Ανθρωπολογίας, συνέβαλε ουσιαστικά στη διαμόρφωση του ακαδημαϊκού προφίλ του ιδρύματος, ενισχύοντας τις Ανθρωπιστικές Σπουδές και τη δυναμική του διδακτικού προσωπικού.

Το 1983, στην πρώτη αποφοίτηση των φοιτητών του SBALA, τιμήθηκε ως κεντρική ομιλήτρια, επισφραγίζοντας με τον λόγο της την αξία και το όραμα του εκπαιδευτικού προγράμματος. Από την ίδρυσή του, το SBALA, και μέχρι σήμερα ως ACT, ξεχωρίζει για την προσέλκυση κορυφαίων ακαδημαϊκών με διεθνή αναγνώριση, και η Άλκη Κυριακίδου Νέστορος αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητο παράδειγμα προσφοράς στην ενίσχυση του ακαδημαϊκού του έργου.

Ο Βύρων Αλεξιάδης (1934-2024), μια εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού μπάσκετ και απόφοιτος του 1953, υπήρξε αθλητής, διαιτητής, προπονητής και σημαντικό μέλος του διοικητικού προσωπικού του Κολλεγίου Ανατόλια. Σπούδασε οικονομικά και στη συνέχεια εντάχθηκε στο προσωπικό του Ανατόλια, όπου υπηρέτησε για 33 χρόνια. Τα τελευταία 25 χρόνια της καριέρας του κατείχε θέσεις διοίκησης ως υπεύθυνος οικονομικών και διευθυντής διοίκησης, από όπου επέβλεπε με αξιοσημείωτη αφοσίωση και ικανότητα τις συνεχείς βελτιώσεις στις σχολικές εγκαταστάσεις.

Η προσφορά του Βύρωνα Αλεξιάδη στο Κολλέγιο Ανατόλια δεν περιορίστηκε στο διοικητικό του έργο. Ως μαθητής ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στην ομάδα του Κολλεγίου Ανατόλια, με την οποία σημείωσε διακρίσεις. Ως απόφοιτος, υπήρξε αρχηγός της ομάδας μπάσκετ του Ανατόλια, που για αρκετά χρόνια αγωνιζόταν στην Α΄ Εθνική κατηγορία. Τη σεζόν 1962-63, η ομάδα διεκδίκησε σε αγώνες μπαράζ το πρωτάθλημα μαζί με τον Παναθηναϊκό, τον Ηρακλή και τον Τρίτωνα, ισοβαθμώντας στην 1η θέση.

Το 2013, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Μπάσκετ στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε σημαιοφόρος της ομάδας του Ανατόλια, ενώ είχε συμμετάσχει και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Πράγας το 2010. Ως προπονητής, ανέλαβε την ομάδα μπάσκετ του Κολλεγίου, καλλιεργώντας την αγάπη για το άθλημα στις νεότερες γενιές.

Η πολύπλευρη και πολυετής προσφορά του Βύρωνα Αλεξιάδη αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της βαθιάς σύνδεσής του με το Κολλέγιο Ανατόλια και της ανεκτίμητης συμβολής του τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όσο και στον αθλητισμό.

Ο Απόστολος Βακαλόπουλος, ιστορικός, συγγραφέας και πανεπιστημιακός, υπήρξε μία από τις σημαντικότερες μορφές της νεοελληνικής ιστοριογραφίας του 20ού αιώνα. Δίδαξε στο Κολλέγιο Ανατόλια μαθήματα ιστορίας, αρχαίων και νέων ελληνικών από το 1946 έως το 1950.

Στη συνέχεια, αναγορεύτηκε διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και υπηρέτησε ως άμισθος υφηγητής της Ιστορίας της Νεότερης Ελλάδας στη Φιλοσοφική Σχολή το 1943, ενώ το 1944 ανέλαβε καθήκοντα εντεταλμένου υφηγητή. Από το 1951 υπηρέτησε ως έκτακτος καθηγητής και το 1956 εξελέγη τακτικός καθηγητής, θέση που διατήρησε μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1974.

Ο Βακαλόπουλος υπήρξε μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και πολλών άλλων επιστημονικών σωματείων, ενώ εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλά διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Οι επιστημονικές εργασίες του, δημοσιευμένες τόσο σε ελληνικά όσο και σε ξένα περιοδικά, ανέρχονται σε 242, με την πρώτη να χρονολογείται το 1935.

Με το σπουδαίο επιστημονικό, ερευνητικό και διδακτικό έργο του, καθώς και την πλούσια συγγραφική του δραστηριότητα, πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες στην ελληνική γραμματεία και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις και βραβεία.

Το Κολλέγιο Ανατόλια ανέκαθεν αναζητούσε ικανούς και φιλόδοξους επιστήμονες για να στελεχώσουν το διδακτικό προσωπικό του. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Νίκος Χουρμουζιάδης, ο χαρισματικός φιλόλογος που δίδαξε στο Κολλέγιο την περίοδο 1954-1961.

Ο Χουρμουζιάδης υπήρξε μια ξεχωριστή προσωπικότητα με αστραφτερό πνεύμα, καθηλώνοντας τους μαθητές του με τον ενθουσιασμό και τη μεταδοτικότητά του. Με οξυδέρκεια και απαράμιλλο χιούμορ, μιλούσε για το αρχαίο θέατρο με ζωντανό και συναρπαστικό τρόπο, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των μαθητών του. Εστίαζε με ακρίβεια στα βασικά ζητήματα του θεάτρου, εξερευνώντας τη δράση των προσώπων, τις συνθήκες της παράστασης και την αλληλεπίδραση του κοινού με το έργο. Συνδύαζε αρμονικά τα αρχαιολογικά δεδομένα με την ερμηνεία των δραματικών κειμένων, αναδεικνύοντας την ουσία και τη διαχρονικότητα του αρχαίου θεάτρου.

Σημαντική στιγμή του Ομίλου Ελληνικού Θεάτρου του Κολλεγίου Ανατόλια υπήρξε η παράσταση «Όνειρο Θερινής Νύχτας», σε σκηνοθεσία του Νίκου Χουρμουζιάδη, με πρωταγωνιστή τον τότε μαθητή του Κολλεγίου, Βασίλη Τσιβιλίκα.

Ο Χουρμουζιάδης υπήρξε διεθνούς εμβέλειας κλασικός φιλόλογος και καθηγητής αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε εταίρος στο ερευνητικό Center for Hellenic Studies στην Ουάσινγκτον D.C. (1966-67), εστιάζοντας σε θέματα αρχαίου ελληνικού δράματος, γύρω από τα οποία στρέφεται και το μεγαλύτερο μέρος των δημοσιεύσεών του. Μετέφρασε το μνημειώδες έργο του Αυστριακού κλασικού φιλολόγου Albin Lesky για την τραγική ποίηση των αρχαίων Ελλήνων, ενώ διετέλεσε πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος κατά τη μεταπολίτευση. Επιπλέον, υπήρξε σκηνοθέτης με πάνω από 20 έργα κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου, συμβάλλοντας καθοριστικά στη διάδοση της θεατρικής παιδείας στην Ελλάδα.

Ο Σέργιος Β. Χατζημιχάλογλου, απόφοιτος του 1960, ξεκίνησε τη νομική του καριέρα στη Νέα Υόρκη, στο δικηγορικό γραφείο Rogers Hoge and Hills. Στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του Senior Counsel στην TRW, μια εταιρεία τεχνολογίας του Fortune 100 (η οποία αργότερα συγχωνεύτηκε με τη Northrop Grumman), όπου ασχολήθηκε με διεθνή θέματα, ζητήματα ανταγωνισμού και πνευματικής ιδιοκτησίας. Για αρκετά χρόνια, υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του International Trademark Association (INTA) και προήδρευσε σε διεθνή φόρουμ του INTA στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το 1974, ο Σέργιος έγινε ο πρώτος απόφοιτος που εκλέχθηκε ως μέλος του Σώματος των Εφόρων (Trustee) του Κολλεγίου Ανατόλια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, υπηρέτησε σε διάφορες επιτροπές, όπως την Εκτελεστική Επιτροπή, την Επιτροπή Διακυβέρνησης του Διοικητικού Συμβουλίου και τις Επιτροπές Αναζήτησης Προέδρου, ενώ συμμετείχε και σε νομικές ομάδες εργασίας για ζητήματα του Κολλεγίου. Παράλληλα, συνέβαλε στην ανασύσταση του Συλλόγου Αποφοίτων Ανατόλια στην Αθήνα.

Ο Χατζημιχάλογλου επιμελήθηκε τη δεύτερη διευρυμένη έκδοση των ανεκτίμητων απομνημονευμάτων του Carl Compton, «The Morning Cometh: 45 Years with Anatolia College», που αναδεικνύουν την ιστορία και το πνεύμα του Κολλεγίου Ανατόλια. Επιπλέον, έγραψε το δίγλωσσο βιβλίο «Θεσμική Διακυβέρνηση και το Δ.Σ. του Κολλεγίου Ανατόλια», την πρώτη δημοσίευση για τη διακυβέρνηση μη κερδοσκοπικών οργανισμών στα ελληνικά. Το βιβλίο αυτό αποτέλεσε καρπό της συνεργασίας του ως συμπρόεδρος της Επιτροπής Διακυβέρνησης του Διοικητικού Συμβουλίου, μαζί με τον Chip Elfner και υπό την καθοδήγηση του Jack Clymer.