Ο George Bissell (1929-2023) υπήρξε στυλοβάτης και από τα πιο αγαπητά μέλη της κοινότητας του Κολλεγίου Ανατόλια, ο οποίος υποστήριξε ολόψυχα, με γενναιοδωρία και διορατικότητα τη λειτουργία και την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού οργανισμού για σχεδόν 60 χρόνια. Ο ίδιος αποτέλεσε ένα φωτεινό παράδειγμα πρωτοβουλίας, αποτελεσματικής ηγεσίας, ανιδιοτελούς προσφοράς, σεμνότητας και ήθους εμπνέοντας τον καθολικό σεβασμό.

Υπηρέτησε τον μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό οργανισμό από το 1965 αρχικά ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου με αρμοδιότητα τη διαχείριση του κληροδοτήματος του Κολλεγίου Ανατόλια. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος, στη συνέχεια Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου των Εφόρων από το 1992 έως το 2007, και έκτοτε μέλος του ΔΣ.

Κατά τη διάρκεια της μακράς θητείας του δώρισε σχεδόν επτά εκατ. δολάρια για την κατασκευή θεμελιωδών κτιρίων και υποδομών και για δεκάδες υποτροφίες σε μαθητές και μαθήτριες χωρίς οικονομικά μέσα δίνοντάς τους την ευκαιρία να φοιτήσουν στο Anatolia High School και στο ACT (American College of Thessaloniki). Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση του ACT το 1981, και χάρη στη μεγάλη του δωρεά εξασφαλίστηκε η κατασκευή και λειτουργία της περίφημης βιβλιοθήκης Bissell, η οποία φέρει τιμητικά το όνομά του και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ακαδημαϊκές βιβλιοθήκες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Το 2022 ολοκληρώθηκε το νέο Anatolia Elementary School campus χάρη στην πολύτιμη οικονομική συνεισφορά  του, γι’ αυτό και η νέα πτέρυγα που στεγάζει τις τις  νέες αίθουσες διδασκαλίας ονομάστηκε  Bissell Wing.

Ο Άγγελος Μπίλλης (1929- 2022), απόφοιτος του Κολλεγίου Ανατόλια (1947) και Έφορος του Κολλεγίου από το 1989, υπήρξε αφοσιωμένος υποστηρικτής του εκπαιδευτικού και κοινωνικού έργου του οργανισμού. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νομική στην Ελλάδα και στις Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Τζωρτζ Ουάσιγκτον, επέστρεψε στην Ελλάδα και συνέβαλε ουσιαστικά ως νομικός σύμβουλος, παρέχοντας πολύτιμη υποστήριξη στο Κολλέγιο.

Η παρουσία του στη ζωή και τη δράση του Κολλεγίου Ανατόλια υπήρξε συνεχής και ενεργή, χαρακτηριζόμενη πάντα από διάθεση προσφοράς. Διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του σχολείου και, το 1985, ανασύστησε την οργάνωση «Φίλοι του Ανατόλια» ως «Σύλλογο Φίλων του Κολλεγίου Ανατόλια», με αποκλειστικό στόχο τη χρηματοδοτική στήριξη του Κολλεγίου. Η συμβολή του ήταν κρίσιμη σε μια δύσκολη περίοδο, κατά την οποία η ελληνική νομοθεσία επέβαλε περιορισμούς στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων. Με τη βοήθεια του Συλλόγου, το Κολλέγιο Ανατόλια κατάφερε να καλύψει το οικονομικό κενό μεταξύ διδάκτρων και λειτουργικών αναγκών, διασφαλίζοντας την απρόσκοπτη λειτουργία του.

Ως Έφορος του Κολλεγίου Ανατόλια, υποστήριξε με κάθε δυνατό τρόπο το εκπαιδευτικό και κοινωνικό έργο του Σχολείου, ενισχύοντας σημαντικά την αποστολή του.

Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης (1929 – 2019), απόφοιτος του 1947, υπηρέτησε ως Έφορος του Κολλεγίου Ανατόλια από το 1976 έως τον θάνατό του, για 43 συνεχόμενα χρόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του οργανισμού, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη διεύρυνση της αποστολής και του κοινωνικού του ρόλου. Με αφοσίωση και συνέπεια, στάθηκε πάντα δίπλα στο Κολλέγιο, καλύπτοντας κάθε μικρή ή μεγάλη του ανάγκη.

Το 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Σταύρος Κωνσταντινίδης προσέφερε δέκα πλήρεις υποτροφίες σε μαθητές και μαθήτριες από τις κατεχόμενες περιοχές, δίνοντάς τους την ευκαιρία να φοιτήσουν στο Γυμνάσιο και Λύκειο του Κολλεγίου Ανατόλια. Με τη διακριτική αλλά καίρια υποστήριξή του, πάνω από 70 μαθητές και μαθήτριες είχαν τη δυνατότητα να φοιτήσουν  με πλήρη υποτροφία, τόσο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του Κολλεγίου όσο και στο ACT (American College of Thessaloniki).

Παράλληλα, ως πολιτικός μηχανικός, παρείχε εξειδικευμένες συμβουλές για τα έργα που πραγματοποιούνταν στις σχολικές εγκαταστάσεις, υποστηρίζοντας σημαντικά τις τεχνικές ανάγκες του οργανισμού. Ο Σταύρος Κωνσταντινίδης υπήρξε ένας από τους θερμότερους υποστηρικτές του ACT, πιστεύοντας ακράδαντα στη συμβολή του στην εκπαίδευση της ελληνικής και διεθνούς νεολαίας.

Τον Νοέμβριο του 2019, το Συμβούλιο των Εφόρων του Κολλεγίου Ανατόλια αποφάσισε να μετονομάσει το κτίριο New Building του ACT σε Stavros Constandinidis Hall, τιμώντας τη μακρόχρονη προσφορά και την αφοσίωσή του στον εκπαιδευτικό οργανισμό.

Ο Νικόλαος Παπαγεωργίου (1930-2022), εθνικός ευεργέτης και σημαντικός υποστηρικτής του Κολλεγίου Ανατόλια μέσω του Ιδρύματος Παπαγεωργίου, το οποίο ίδρυσε το 1991 μαζί με τον αδερφό του Λεωνίδα, προσέφερε υποτροφίες σε παιδιά  από τη γενέτειρά του, τη Σιάτιστα, καθώς και από όλη την Ελλάδα. Με τη γενναιόδωρη συνεισφορά του Ιδρύματος Παπαγεωργίου , μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες  είχαν την ευκαιρία να φοιτήσουν στο Anatolia High School και στο ACT (American College of Thessalonikiι)

Χάρη στη γενναιόδωρη υποστήριξη του Ιδρύματος  Παπαγεωργίου, καθώς και των μεγάλων ευεργετών Μάρκου και Αλεξάνδρας Παπαγεωργίου, ολοκληρώθηκε το 2020 η κατασκευή του Anna Papageorgiou STEM Center στο Κολλέγιο Ανατόλια.

Βιοκλιματικά σχεδιασμένο, με μηδενικές εκπομπές ρύπων και αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, το Anna Papageorgiou STEM Center φιλοξενεί τα εργαστηριακά μαθήματα Χημείας, Φυσικής και Βιολογίας για τους μαθητές και τις μαθήτριες του Κολλεγίου Ανατόλια, καθώς και μία σειρά από  εκπαιδευτικά, κυρίως δωρεάν, προγράμματα  STEM . Η  συγκεκριμένη δωρεά αποτελεί διαχρονικό σύμβολο του ανιδιοτελούς πνεύματος του Νικόλαου Παπαγεωργίου και της δέσμευσής του να εξασφαλίσει ίσες ευκαιρίες σε ποιοτική εκπαίδευση για την ελληνική νεολαία.

Το 2013, ο Δρ Πάνος Βλάχος έγινε ο δωδέκατος και πρώτος Έλληνας Πρόεδρος του Κολλεγίου Ανατόλια, σηματοδοτώντας μια σημαντική εξέλιξη στην ιστορία του οργανισμού. Για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις που βίωνε η χώρα εκείνη την περίοδο, ο Δρ Βλάχος σχεδίασε και υλοποίησε με επιτυχία ένα δεκαετές στρατηγικό πλάνο με έμφαση στην ανάπτυξη του οργανισμού. Κεντρικό στοιχείο του πλάνου ήταν μια μεγάλης κλίμακας εκστρατεία χρηματοδότησης, η οποία ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

Η καμπάνια συγκέντρωσε 20 εκατομμύρια δολάρια, αυξάνοντας σημαντικά το καταπίστευμα του Κολλεγίου, γεγονός που επέτρεψε τη χρηματοδότηση υποτροφιών, την επιμόρφωση του προσωπικού και την κατασκευή νέων υποδομών. Αυτές οι πρωτοβουλίες έκαναν εφικτή την υιοθέτηση μιας νέας και καινοτόμας εκπαιδευτικής προσέγγισης, καθώς και τη δημιουργία σημαντικών εκπαιδευτικών κέντρων, όπως το Κέντρο για Χαρισματικά – Ταλαντούχα Παιδιά (CTY) Greece, το Anna Papageorgiou STEM Center (2019) και το Κέντρο Εκπαιδευτικής Αριστείας “Κασσάνδρα” (2021). Επιπλέον, το 2019, το Κολλέγιο Ανατόλια καλωσόρισε και πάλι το Pinewood American International School, ενισχύοντας τον διεθνή προσανατολισμό του οργανισμού.

Ο Δρ Hans Giesecke, απόφοιτος του Williams College και κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην Εκπαίδευση και την Ανθρώπινη Ανάπτυξη, ανέλαβε τη θέση του ενδέκατου Προέδρου του Κολλεγίου Ανατόλια το 2009, σε μια περίοδο παρατεταμένης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Με διδακτική εμπειρία στις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Γερμανία, εισήγαγε το Προεδρικό Συμβούλιο (Presidential Cabinet) και διαμόρφωσε τη σημερινή δομή διοίκησης του Κολλεγίου Ανατόλια, καθιστώντας τη αντίστοιχη με εκείνη ενός μεγάλου μη κερδοσκοπικού εκπαιδευτικού οργανισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Richard L. Jackson, απόφοιτος του Princeton University, μετά από μια επιτυχημένη διπλωματική καριέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανέλαβε το 1999 τη θέση του δέκατου Προέδρου του Κολλεγίου Ανατόλια, όπου υπηρέτησε για μία δεκαετία. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, σημαντικά επιτεύγματά του ήταν η ίδρυση του Δημοτικού Σχολείου Ανατόλια στις πρώην εγκαταστάσεις του Δημοτικού “Ρήγας Φεραίος”, η ανέγερση της Βιβλιοθήκης Bissell και η διεύρυνση του ακαδημαϊκού προγράμματος του ACT (American College of Thessaloniki). Το ACT, υπό την ηγεσία του, ξεκίνησε να προσφέρει αναγνωρισμένα μεταπτυχιακά προγράμματα στις Η.Π.Α. με διαπίστευση από την New England Association of Schools and Colleges (NEASC), που πλέον ονομάζεται New England Commission of Higher Education (NECHE). Παράλληλα, κατάφερε την ευρωπαϊκή πιστοποίηση των προπτυχιακών προγραμμάτων του ACT, αρχικά μέσω του University of Wales και στη συνέχεια μέσω του Open University (OU) της Μεγάλης Βρετανίας.

Η Gertrude Anthony υπήρξε μια εξαιρετική εκπαιδευτικός και ανθρωπίστρια, αφιερωμένη στην εκπαίδευση και τη φροντίδα ευάλωτων παιδιών σε δύσκολες ιστορικές περιόδους. Ξεκίνησε τη δράση της στο Κολλέγιο Ανατόλια στη Μερζιφούντα, όπου, μαζί με την Ελληνίδα νοσηλεύτρια Ανθή Κουζουτζάκη, την Καναδή Sara Corning και με τη βοήθεια ενός Τούρκου γιατρού, δημιούργησαν νοσηλευτήριο μέσα στο ορφανοτροφείο το 1921. Ο χώρος αυτός αποτέλεσε καταφύγιο για τα ορφανά χριστιανόπουλα που είχαν χάσει τις οικογένειές τους λόγω των εθνοτικών συγκρούσεων της εποχής.

Το φθινόπωρο του 1921, όταν η εθνικιστική κυβέρνηση έδωσε τη συγκατάθεσή της για τη μετεγκατάσταση των ορφανών σε γειτονικές χώρες, η Gertrude Anthony ανέλαβε προσωπικά τη συνοδεία της πρώτης ομάδας παιδιών έως τη Σαμψούντα, από όπου θα αναχωρούσαν για έναν ασφαλέστερο προορισμό. Η Μερζιφούντα λειτουργούσε ως σημείο συγκέντρωσης, όπου εκατοντάδες παιδιά περιθάλπονταν και προετοιμάζονταν για το δύσκολο ταξίδι προς την ελευθερία.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη μετεγκατάσταση του Κολλεγίου Ανατόλια στην Ελλάδα, η Gertrude Anthony συνέχισε να διδάσκει στις πρώτες εγκαταστάσεις του στη Θεσσαλονίκη. Δίδαξε Φυσικές Επιστήμες, εμπνέοντας στους μαθητές της όχι μόνο γνώση, αλλά και ανθρωπιστικές αξίες. Παράλληλα, συνεργάστηκε στενά με την Elsie Hosley White, με την οποία ανέλαβαν τη φροντίδα και διαμόρφωση των κήπων τόσο στη Χαριλάου όσο και αργότερα στην Πυλαία. Η αγάπη της για τη φύση και την καλλιέργεια έφερε μια νέα διάσταση στη ζωή του σχολείου, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που ενέπνευσε πολλές γενιές μαθητών.

Η Gertrude Anthony άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στο Κολλέγιο Ανατόλια. Το έργο της και η προσφορά της στα παιδιά που είχαν ανάγκη αποτελούν ένα ζωντανό παράδειγμα αφοσίωσης, θάρρους και ανθρωπισμού, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση του ανθρώπινου χαρακτήρα του σχολείου.

Ο Stuart W. Thompson ήταν ένας εξέχων Αμερικανός αρχιτέκτονας, γνωστός κυρίως για την επιρροή του στον σχεδιασμό ακαδημαϊκών εγκαταστάσεων με πρότυπα της αρχιτεκτονικής της Νέας Αγγλίας. Παρόλο που η δράση του επικεντρώθηκε κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, το όνομά του συνδέθηκε με την Ελλάδα χάρη στη συμβολή του στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του Μουσείου της Αρχαίας Κορίνθου, τη συνεργασία του με την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα και την έμπνευση των αρχικών σχεδίων για το Κολλέγιο Ανατόλια.

Η αρχιτεκτονική του Thompson αντλεί έμπνευση από γεωργιανά και φεντεραλιστικά πρότυπα, χαρακτηριστικά της αμερικανικής αρχιτεκτονικής του 19ου και 20ού αιώνα. Αυτή η επιρροή αποτυπώνεται στον τρόπο που διαμορφώνει το περιβάλλον και τα κτήρια, συνδυάζοντας κλασικά και κομψά στοιχεία με τις λειτουργικές ανάγκες ενός σύγχρονου εκπαιδευτικού ιδρύματος. Ο αρχικός σχεδιασμός του για το Κολλέγιο Ανατόλια εμπνεόταν από τα κλασικά αμερικανικά πανεπιστημιακά συγκροτήματα της εποχής, προτείνοντας ένα «στενόμακρο ορθογώνιο» πλαισιωμένο από δέκα κύρια κτήρια, τοποθετημένα σε συμμετρική διάταξη.

Αν και το αρχικό σχέδιο σε σχήμα «Π» δεν υλοποιήθηκε πλήρως, ο τελικός σχεδιασμός σε σχήμα «Γ» διατηρεί την εντυπωσιακή αισθητική και είναι αντιπροσωπευτικός της αμερικανικής ακαδημαϊκής παράδοσης. Τα κτήρια αποτελούν μοναδικά δείγματα αμερικανικής αρχιτεκτονικής στη Θεσσαλονίκη, με το Macedonia Hall να ξεχωρίζει ως εμβληματικό τοπόσημο, όχι μόνο για το Κολλέγιο Ανατόλια αλλά και για την πόλη γενικότερα. Το Macedonia Hall, με τη συμμετρική γεωμετρία και τα αυστηρά του ανοίγματα, αποπνέει έναν συνδυασμό λιτότητας και κύρους, ενσαρκώνοντας τις φεντεραλιστικές επιρροές της Νέας Αγγλίας.

Ο Thompson, μέσα από το έργο του για το Κολλέγιο Ανατόλια, άφησε ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό αποτύπωμα, συμβάλλοντας στη μεταφορά της κλασικής αμερικανικής ακαδημαϊκής αρχιτεκτονικής στον ελλαδικό χώρο.

Ο Δημήτρης (Demetri) Θεοδωρίδης ήταν ένας Έλληνας μετανάστης, του οποίου η ζωή αποτελεί παράδειγμα ανθεκτικότητας και γενναιοδωρίας. Γεννημένος στις αρχές του 20ού αιώνα στο Γκιουμούς Μαντέν της Τουρκίας, επέζησε από την εθνοτική βία και τον ξεριζωμό κατά τη διάρκεια των ανταλλαγών πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ως νεαρό αγόρι, φοίτησε στο Κολλέγιο Ανατόλια, ένα σχολείο που ιδρύθηκε αρχικά για να υποστηρίξει τις χριστιανικές κοινότητες στη Μερζιφούντα. Όταν οι ελληνικοί και αρμενικοί πληθυσμοί αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Τουρκία, το Κολλέγιο Ανατόλια μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ο Δημήτρης συνέχισε τις σπουδές του.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ένωσε τις δυνάμεις του με τον αδερφό του και συνέχισε τις σπουδές του, αποκτώντας τελικά διδακτορικό στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα σε διάφορα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, έως τη συνταξιοδότησή του από το Cleveland State University. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, αφιέρωσε χρόνο και προσπάθεια για να βοηθήσει άλλους να μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, διατηρώντας το πνεύμα στήριξης που είχε βιώσει και ο ίδιος.

Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς το Κολλέγιο Ανατόλια για τις ευκαιρίες που του προσέφερε, ο Δημήτρης δώρισε το ήμισυ των λιτών του αποταμιεύσεων για να ιδρύσει ένα ταμείο υποτροφιών στο σχολείο, εξασφαλίζοντας ότι μελλοντικοί μαθητές με περιορισμένα μέσα θα μπορούσαν να λάβουν εκπαίδευση. Η οικογένειά του τίμησε αυτή την παρακαταθήκη συνεισφέροντας ετησίως στο ταμείο του σχολείου, μέσω της υποτροφίας Demetri, συνεχίζοντας να υποστηρίζει μαθητές του Ανατόλια. Η ιστορία του είναι ένα ζωντανό παράδειγμα της δύναμης της εκπαίδευσης, της ανθεκτικότητας και της διαχρονικής επίδρασης της γενναιοδωρίας.