Δωρήτρια
Η Nancy Horton, κόρη της Κατερίνας Σακοπούλου και του George Horton (1859-1942), ενός φημισμένου Φιλέλληνα, δημοσιογράφου, ποιητή και συγγραφέα, συνέχισε την κληρονομιά του πατέρα της. Ο George Horton υπηρέτησε ως Αμερικανός Πρόξενος τόσο στην Αθήνα όσο και στη Θεσσαλονίκη, ενώ κατά τον Τουρκικό Πόλεμο ήταν Αμερικανός Γενικός Πρόξενος στη Σμύρνη. Παρακολούθησε την καταστροφή της Πόλης το 1922 και ρίσκαρε την διπλωματική του εξουσία για να σώσει χιλιάδες Έλληνες και άλλους Χριστιανούς στη Μικρά Ασία.
Μετά την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, οργάνωσε προσπάθειες ανακούφισης για τους πρόσφυγες. Οι εμπειρίες του Horton τον οδήγησαν να γράψει το μνημειώδες βιβλίο “The Blight of Asia” (1926), το οποίο κατέγραψε την τραγωδία της Σμύρνης και των χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Ήταν γνωστός ως “Λόρδος Βύρων” της εποχής του και ενστάλαξε στη Nancy μια βαθιά αγάπη για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.
Ακολουθώντας τα βήματα του πατέρα της, η Nancy παρήγαγε ένα αξιοσημείωτο σύνολο ποίησης που απαθανάτιζε την ομορφιά και την ουσία της ελληνικής φύσης. Το πρώτο της ποίημα, εμπνευσμένο από το Λεμονοδάσος του Πόρου, αντανακλούσε τη στενή σύνδεση των Horton με την περιοχή της Τροιζήνας και της Αργολίδας. Έγραψε επίσης πεζογραφία και μετέφρασε σύγχρονα ελληνικά ποιήματα στα αγγλικά. Οι ακαδημαϊκές και φιλανθρωπικές της συνεισφορές αναγνωρίστηκαν ευρέως και της απονεμήθηκε τιμητική ελληνική υπηκοότητα.
Η σχέση της Nancy Horton με το Κολλέγιο Ανατόλια ξεκίνησε τη δεκαετία του 1990. Όπως σημείωσε ο πρώην Πρόεδρος William McGrew, την εντυπωσίαζε η ιστορία του σχολείου, ιδιαίτερα οι ρίζες του στη Μικρά Ασία. Παρόλο που είχε ένα σπίτι στην Ουάσιγκτον, D.C., η Nancy πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στην Αθήνα. Δεν ξέχασε ποτέ τις ρίζες της οικογένειάς της στη Σμύρνη ούτε τους αγώνες του ελληνικού λαού. Η γενναιοδωρία της έχει τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή των νέων μαθητών και μαθητριών του Ανατόλια, ενσαρκώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τα ιδανικά, την ιστορία και την εκπαιδευτική αποστολή του οργανισμού.
