Δασκάλα Σχολείου Κινγκ
Στις αρχές του 1900, μέσα από τις εμπειρίες τους στο νοσοκομείο και τα ταξίδια τους στην ύπαιθρο, οι ιεραπόστολοι εκπαιδευτικοί συνειδητοποίησαν πόσο περιορισμένη ήταν η υποστήριξη για τα παιδιά με σωματικές αναπηρίες. Όταν τους έφεραν ένα κωφό αγόρι, ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες. Κεντρικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια διαδραμάτισε η Αρσλιαλούις Ντερ Καλουστιάν, η οποία ανέλαβε ως δασκάλα του Σχολείου Κινγκ, εκπαιδεύοντας παιδιά με ακουστική αναπηρία και αποδεικνύοντας τις δυνατότητές τους.
Υπό την καθοδήγησή της, τα παιδιά της περιοχής κατάφεραν για πρώτη φορά να διαβάζουν τα χείλη, να μιλούν, να διαβάζουν και να γράφουν. Μέχρι το 1913, το Σχολείο Κινγκ είχε δεκαπέντε μαθητές, κυρίως αρμενόπουλα. Η προσέγγιση της Ντερ Καλουστιάν απέδειξε ότι τα άτομα με αναπηρίες μπορούσαν να εκπαιδευτούν, να αναπτυχθούν και να ενσωματωθούν στην κοινωνία, αμφισβητώντας τις διαδεδομένες αντιλήψεις της εποχής ότι αυτά τα παιδιά ήταν «ανίατα μειονεκτικά».
Η συμβολή της Καλουστιάν, σε συνδυασμό με τη χρηματοδότηση από το Συμβούλιο Γυναικών των Αυτοδιοικούμενων Εκκλησιών, έκανε το Σχολείο Κινγκ πρότυπο για την εκπαίδευση παιδιών με αναπηρίες, ανοίγοντας νέους δρόμους για την κοινωνική τους ένταξη.
